Yazar: Tevfik Uyar

Felis Domesticus… Ev kedisi. Aylar önce kedimi kendi elimle beni terketmeye zorladım. Kendim de inanamıyorum ama kedimi özlüyorum. Bugün kemer takarken onun ben kemeri takmaya başladığımda aşağıya sarkan tokalı kısma vakit kaybetmeden asıldığını, “Burlaaaaaaaa” diye bağırana kadar kemeri takmakta zorlandığımı hatırladım. Hatırlayınca yine anladım -aynı zamanda o esnada yanımda bulunan Hasan Çetiner de “Şu bak…

  Günlerdir sürdüğüm hasret havası dağıldı. Sonunda büyük emek sarfederek hazırladığımız, günlerdir beklediğimiz çocuk dünyaya geldi. Kutlu olsun… Dergiciliğin en güzel kısmı, derginin matbaadan kokusuyla geldiği gün onu koklayabilmektir. Gerçi herkes iyi kötü koklar ama ona en çok emek harcayan, onu en çok bekleyen, o kokuyla birlikte enfes duygular içine girer… Bir annenin yavrusunu koklaması…

Bir kadındı…Ne istediğini bilir mi bilmez. Kendi başına oynadığı çok kişilik oyunlarıyla yaşayan. Kendi zekasına zekasının kendisine olduğu kadar hayran. Hani boş da değil çok sergide soyut sanat diye yutturulan resimler kadar, soyut bir sanattan fizan kadar uzak. Bir kadındı, yalnız gecesini korkusuz geçirmek için televizyon açmak yerine bir adamı çağıran. Boş dairenin korkusunu bazen…

Aslında bir günün bir kaç saat daha arttırılması için yapılacak iki şey var; 1. Önce çalışma bakanlığına dilekçe vermek; 2. Sonra Dünya’nın daha yavaş dönmesi için dua etmek; Ya da NASA’ya bu işi çözmesi için BM’den ya da uluslararası çalışma örgütünden bütçe aktarmak… Belki herkes aşık olsa ve sevgilisinden uzak olsa zaman herkes için yavaş…

Büyük ölçüde bitti. Görsel çalışmalar boş duruyor ama boş dursa da olur. Yaptığım şeyler öyle çok da dolu değil. Tabi bir çok çalışmanın daha web sitesine eklenmesi lazım. Zaman içinde ziyaretçilerden gelecek geri-besleme buna yön verecek. Bir kaç gün daha eski yapılanmaya ulaşana kadar geçireceğim gibi geliyor, ama ziyanı yok. WordPress kullanıcıları için: Bu arad…