Bu yıl muharebe uçaklarına yenilemeye gitmeyi planlayan Yunanistan’ın seçenekleri arasında bir yenisi daha katıldı: Block II F/A 18 E/F Super Hornet.
Uzun bir süredir ekonomik problemlerle boğuşan Yunan savunması hala yeni muharebe uçağını seçebilmiş değil. Elindeki F-4 ve Corsair A-7’leri emekliye ayırmak isteyen Yunanistan uzun bir süredir uçağını seçmeye çalışıyor, ancak ekonomik problemler seçimin gecikmesindeki baş etken. Ayrıca seçim geciktikçe yeni ihtimaller de öne çıkıyor. Zira 10 Mart’ta Boeing yeni bir açıklama yaptı ve “Yunanistan’a Block II Super Hornet’ları önermekten memnuniyet duyarız” diyerek Yunanistan’ı yeni bir karışıklığa sürükledi.
Yunanistan’ın resmi makamlarca deklare edilmiş alma potansiyeli bulunduğu muharebe uçakları listesinde Eurofighter Typhoon, F-35 Müşterek Taarruz Uçağı, Gripen ve Fransızların gözdesi Rafale var. Henüz Yunanistan’dan Boeing’e resmi bir yanıt verilmese de veya bu konuda resmi bir açıklama yapılmasa da bu listeye Türkiye’ye karşı özellikle elektronik harp kabiliyetleriyle stratejik denge sağlayabileceği F/A 18 Super Hornet da girecektir.
Super Hornet tercih edilebilir mi?
F/A 18’ler şu an sadece ABD tarafından kullanılıyor ve resmi olarak sadece Avusturalya Hava Kuvvetleri’ne satılmış durumda. Boeing ile diğer bazı potansiyel alıcılar arasındaki görüşmelerse sürüyor. Elektronik harp bakımından üstünlükleri ve 6000 saatlik bakım ömrü sayesindeki düşük bakım masrafları Yunanistan’ın isteklerini karşılar boyutta. Tabi bu bilginin yanına bir F/A 18’in konfigürasyonuna göre 50 milyon dolardan fazla tutacağı da hesaba katılmalı.
Ancak, Boeing tarafından yapılan açıklamada dikkat çeken önemli bir nokta, Boeing’in Yunan hükümeti ve Yunanistan havacılık endüstrisi ile uzun dönemli anlaşma yapmak konusunda istekli olduğu. Yani bu “teklif” ile birlikte yüksek oranda bir ofset teklifi iması da ortaya konuyor. Yani bir şekilde taraflar görüşerek bu ofsetin boyutlarını elbette tartışacaktır. Ancak nacizane ben, Yunanistan’ın F-35 gibi ileri teknolojik bir uçağın tamamlayıcısı rolündeki F/A 18’leri Türkiye’nin F-35 hamlesine karşı tek başına kullanacağını sanmıyorum. Bu yüzden F/A 18’lerin alımına karar vermesi halinde, ihtiyacının bir kısmını bununla karşılayacak ve bunu da daha çok hem alma potansiyeli bulunan diğer avcı uçaklarını desteklemek, hem de Super Hornet endüstrisini ülkesine taşımak için yapacaktır. Bu sebeple F/A 18’i belki ikinci bir seçenek olarak görmek yerindedir.
Öne çıkan seçenekler
Görünüşe bakılırsa Yunanistan F-35 projesine dahil olmak için çok geç kalmıştır. Üstelik F-35’te Türk Havacılık Endüstrisi’nin de payı bulunuyor ve F-35’in yeni bir alıcısı çıkması halinde ana parça ve sistemleri için teknoloji transferi ihtimali giderek azalıyor. Bu yüzden artık öncelikli düşünülen tercihler arasında olmayacaktır. Üstelik F-35’in maliyeti hakkında ciddi bir belirsizlik var ve kırılgan Yunan ekonomisi bu belirsizlikle yüzleşmeye müsait değil.
Diğer yandan Yunanistan sahip olduğu Mirrage’lar ile Fransa ve Fransız endüstrisi ile yakın. Bu yüzden Rafale’ler daha iyi bir seçenek gibi görünüyor. Üstelik Yunanistan 15 adet Super Puma arama kurtarma helikopteri hamlesiyle Fransız endüstrisine daha da yaklaşmış durumda. Ayrıca delta kanatlı Mirrage ve Rafale’lerin hem düşük hızlı keskin manevralarda, hem de yüksek irtifalı ve yüksek hızlı uçuş zarflarında elimizde bulunan uçaklara göre bazı üstünlükleri var. Maliyeti fazla olmasına karşın Yunanistan’ın alma ihtimali bulunan seçenekler arasında Rafale öne çıkıyor. Eurofighter ise AB’nin milli projesi niteliğinde olmasının yanısıra coğrafyasında üstünlük elde edebilmek için yeteri kadar teknolojik bir uçak. Eurofighter’ın da Rafale kadar şansı var.
Esen kalın.
