Haftasonu kamp amacıyla Kırklareli ili, Demirköy ilçesi, İğneada beldesinde idik. İğneada sahilinde Dallas Büfe tarafından işletilen, Erikli gölü kıyısındaki kamp işletmesindeydik. Bu bölgede kamp yapmak isteyenler için özelliklerinden bahsedelim.
Kamp yeri özellikleri
Haziran ayı ilk haftasında gece oldukça soğuk oluyor. Yakınlardaki göl nedeniyle tüm gece yoğun kurbağa sesleri rahat bir uyku çekmenize engel olabilir. Dinlenmeden uyanmak bir dezavantaj. Hakim rüzgar karadenizden estiğinden sıkı giyinilmediği ve uygun bir mat kullanılmadığı halinde soğuk da uykuyu bölebilen etkenlerden.
Bölgede sürekli kampçı bulunması sebebiyle uysallaşmış, evcilleşmiş ama başıboş köpekler çok fazla. Siz uyur uyumaz açıktaki poşetleri dağıtmaya başladıklarından eşyaların mutlaka ağaç dallarına asılması gerekiyor. Köpeklerin gece kendi aralarında yaptığı kavgalar da iyi bir uyku için engel.
Gecenin soğukluğuna karşın gündüz çok sıcak. Çadırı mutlaka gölgelik bir yere çekmek gerekiyor. Çadırınız iyi yalıtımlı ise güneş doğduktan sonra bir miktar daha uygun sıcaklık düzeyi tutturulsa da saat 08:00’den sonra toprağın da ısınması ile birlikte içeride durulmaz hale geliyor.
Bölgede su yılanı sayısı fazla, ancak herhangi bir tehdit yaratmıyor. Göl bataklık yapısına sahip olsa da rahatsız edici bir kokusu yok. Büfe işletmesinin ilgilendiği 2 erkek, 2 de kadın tuvalet kabini var. Sahildeki duş kabinlerinin kapıları kırık.
Merkezde ihtiyaçlarınızı giderebileceğiniz büyük bir market var. (Işık Market)
Sınırlı çeşitteki ihtiyaçlar Dallas Büfe’den karşılanabilir.
Bölge gece yoğun çiğ altında kaldığından oradan toplanabilecek çalı çırpı çok yaş ve yanmada problem çıkarıyor. Ağaçlar yanan değil tüten cinsten. Bu yüzden liman tarafındaki ormandan ya da şehrin hemen dışındaki meşelikten odun toplayıp gelmek gerekiyor.
Longoz ormanları
Bölgenin en önemli gezi parkurlarından birisi Longoz Ormanları. İğneada Longoz ormanları kaldığımız kamp alanına 7,5, şehrin tam çıkışına ise 5,5 kilometre idi. Sabah yola çıkıldığında karayolu sürekli güneş aldığından gerekli önlemler alınmalı. Yol üzerinde sadece bir çeşme var. Bu yüzden su ihtiyacı iyi hesaplanmalı. Temmuz ve Ağustos için yavaşlatma durumu dahi olsa yanlardaki ormanlık alanlardan yürünmesini şiddetle tavsiye ederim.
Longoz ormanları oldukça vahşi bir orman. Geyik sinekleri ve eşek arıları büyük risk. Ben bölgede hiç geyik görme şansı yakalayamadım. Yaban domuzu olmaması da bir avantaj ancak haziran sonu itibariyle engerek yılanlarına dikkat etmek gerekiyormuş. Orman deniz seviyesi altında olduğundan bataklık yapılarla karşılaşma riski yüksek, zira Longoz demek Türkçe’de “Subasar” demek. Bu orman, dere suyunun birikintileri üzerine kurulu ve yer yer ağaç kökleri tamamen su içerisinde. Bu yüzden yalnız girilmemesi ve gerekli önlemlerin alınması önemli.
Yol boyunca en sık görülebilecek ağaçlar Kayın, Meşe ve Çam. Orman yakacak yönünden bol. Zaman zaman yaban eriklerine rastlanabiliyor.
Siz siz olun sinek kovucu ile güneş kremi arasındaki tercihi ikinciden yana kullanın. Sinekler büyük dert açmadılar -ve geyik sinekleri de sinek kovucudan pek etkilenmiyorlar- ama karayolundan yürüyecekseniz mutlaka güneş kremi sürün. Ayrıca yol çakıllı ve gelen geçen arabaların fırlatabileceği taşları da dikkate alarak daha açıktan yürüyün.
İğneada Deniz Feneri
İğneada’dan sahil yolu tutulduğunda yaklaşık 4 km. sonra liman ve limanın üzerinde deLimanköy var.
Limanköy’de Türkiye’nin en kuzeybatı deniz feneri bulunuyor. Çok özellikli olmasa da burası görülebilir. Ayrıca gördüğümüz kadarıyla Limanköy de kamp için oldukça uygun bir yerdi. Son gününüzde hazır yemek isterseniz Limanköy’deki konukevini deneyebilirsiniz. Oldukça temiz olan tesiste güzel yemekler var. İşleticilerden Şermin Hanım ilginç börek denemeleri yapabiliyor.
Dupnisa Mağarası
Adı zaman zaman İğneada ile anılsa da Dupnisa Mağarası oldukça uzak ve araçlar için zorlu bi yolda. İğneada’dan İstanbul’a dönerken değerlendirirseniz Dupnisa yolunun sizi yorabileceğini hesaba katın. Zira Demirköy’den Dupnisa’ya dönüldüğünde 30 km. kadar oldukça bozuk, virajlı bir yoldan gidiliyor ve yol köprü üstlerinde tek şeride düşüyor.
Fakat bu yolu geçip de Dupnisa’ya vardığınızda buna değeceğini düşüneceksiniz.
Dupnisa Mağarası epey büyük bir mağara. Toplam uzunluğu 3200 metre ve 1000 metresi sulu. (Kaynak: Vikipedi)
Yürüyüş parkuru yapılmış ve dışına çıkılmasına izin verilmiyor ama maceracı bir ruh olarak zincirleri aşıp mağaranın gizli köşelerini keşfedebilirsiniz. (Tabi ki biz yapmadık :P )
Mağaranın en yukarıda bir çıkışı var. O çıkıştan insanlar genelde geri dönüyorlar ama ben dönmemenizi, aşağıya tepenin üstünden inmenizi tavsiye ederim. İniş zor değil ve herhangi bir ekipman olmadan da rahat rahat inilebilir. Kayalar kolay bir inişe imkan sağlıyorlar.
En çok üzüldüğüm şey mağara ekosisteminin neredeyse bitmiş olmasıydı. Mağara canlıları için oldukça uygun olabilecek yerdeki canlıların nereye gittiği konusunda hiçbir fikrim yok ve aslında bu konuyu da araştırmak istiyorum.
Dupnisa Mağarası dışında küçük bir işletme var. Burada çay, soğuk içecek ve gözleme bulunabilir. Karpuz satan bir yer yoktu ama yanınızda karpuz getirirseniz Rezve deresinin mağaradan çıkan buz gibi suyunda çatlatabilirsiniz :)
Dönüşte Vize’de iken İstanbul yoluna sapan göbekte ekmek fırını var. Orada köy ekmeği yemeyi de unutmayın.
Not: Fotoğraflar için Sinem Doğan’a teşekkürlerimle…
Bir yanıt yazın