Tek dilek hakkı var,
Hakkı yenmiş cinin…
Saat on ikideymiş,
Ölümü külkedisinin…
Cüceler sahtekarmış,
Pamuk Prenses demirden,
Musa hiç anlamazmış,
Meğerse on emirden.
Keloğlanın saçı gür!
Olukları tıkarmış…
Nasreddin eşşek değil,
Ferrari kullanırmış.
Meğerse o kavalcı,
Çok korkarmış fareden,
Berber olur muymuş hiç?
Bit kadar pireden.
Aslan kral dedikleri,
Bir gariban işçiymiş,
Uyuyan güzel ise,
Bir gece bekçisiymiş.
Kral çıplak gezmez,
Filinta giyinirmiş,
Tellal sanılan develer,
Bağırmaya üşenirmiş.
Rapunzel saçlarını,
Hep üçe vurdururmuş,
Romeo kimi görse,
Azarmış, kudururmuş.
Masallar yalanmış,
Dünya teneke tepsi,
Gerçek diye anlatılanın,
Palavraymış hepsi…
Aldanmak çok tatlıymış,
Gerçeklerse pek acı…
Ölüm beyaz atlıymış,
Anneneler yalancı.
Garip Tevfik ne etsin,
Karışır yalan gerçek,
Elbet bir gün her şey,
Yerlerini bulacak…
Tevfik Uyar
Bir yanıt yazın